Zondag 1st, Augustus 1:41:4 Pm
| Zakhancock |
|---|
| 36 jaar vrouw, Tweelingen |
| Oysterwake, Netherlands |
| Arab(Gemiddeld), Tamil(Bekwaamheid), Italiaans(Beginner) |
| Consultant, Internationale, Paleontoloog |
| ID: 6455684971 |
| Vrienden: dave230j |
| Profiel | |
|---|---|
| Geslacht | Vrouw |
| Kinderen | Wil |
| Hoogte | 188 cm |
| Toestand | Actieve look |
| Onderwijs | Hoger onderwijs |
| Roken | Ja |
| Drink | Ja |
| Communicatie | |
| Naam | Juliette |
| Bekeken: | 6893 |
| Nummer: | +312755-263-91 |
| Stuur een bericht |
Beschrijving:
Zij raakten jaren van hun leven kwijt, door de gevolgen van obstetrische vaginale fistels. Fitsari dan duniya. Fitsari dan Dandi. Muna neman lafiya: sun ce mu tafi Dandi. Ciwo ya same ni tun ina yarinya ta. Ina zauna a gida na ji labari mai kyau. Urine, de verdrukker der wereld. Urine die mij dwong mijn thuis te verlaten.
We zochten genezing, maar ze zeiden dat we hoeren waren. De ziekte pakte mij toen ik nog een jong meisje was. Ik zat thuis opgesloten, totdat ik het goede nieuws hoorde. Peter van Dingenen, die mij een onderwerp aanreikte waarin ik werkelijk geïnteresseerd ben geraakt. Zijn gezin heeft mij opgevangen tijdens mijn stage in Burkina Faso en mij de kans gegeven om met eigen ogen iets van de werkelijkheid in ontwikkelingslanden te zien.
Mijn promotor, Mevr. Lutgarde Gees, voor haar begeleiding en bijsturing over het afgelopen jaar. Stephan Vanderputte, die als inhoudsdeskundige de taak van co-promotor op zich wilde nemen en bereid was zijn inzichten met mij te delen. De vroedvrouwen, studenten en het overige personeel van mijn stageplaats in Burkina Faso, voor een samenwerking die mij meer inzicht gaf in de praktijk van de verloskunde in West- Afrika. Lydia Tapsoba, sociologe te Ouagadougou, Burkina Faso, voor de informatie die zij mij kon verstrekken over het leven van de plattelandsvrouwen in haar land.
Mijn collega Paulien Nederhof, voor alle praktische tips en omdat ik altijd op haar kon rekenen. Familie en vrienden voor alle steun, soms zelfs van op lange afstand. Zonder hen zou de moed mij misschien in de schoenen zijn gezonken. Mijn dank gaat in het bijzonder uit naar Wil Kiefte en Janneke Maandag. Zij hebben mij vaak gestimuleerd om mijn eigen interesses te volgen en dat niet alleen bij het maken van dit eindwerk. Ondergetekende draagt de uiteindelijke verantwoordelijkheid voor dit eindwerk.
Leuven, mei Annegreet Knies. Zij bood hen gratis deze operatie aan en een nieuwe jurk, als symbool van het begin van een nieuw leven. Dit nadat zij soms al jarenlang hadden geleefd als verschoppelingen, stinkend naar de urine. Ik wil graag na mijn studie ontwikkelingswerk gaan doen en ben voor mijn eindwerk op zoek gegaan naar een onderwerp dat vooral in Afrika relevant is. Ik heb advies gevraagd aan een arts die in Burkina Faso werkt en hij wees me op het probleem van vesico-vaginale fistels VVF.
Het drong toen tot me door dat ik hier eerder van had gehoord en ik begon dit verder te onderzoeken. Zo kwam ik het verhaal tegen van Iye Sowoddie. Mercy Ships nieuws januari Iye is een vrouw van 40 jaar uit Sierra Leone. Zij kreeg in haar leven vijf kinderen, waarvan er twee zijn gestorven. Tijdens de burgeroorlog van haar land, werd zij gevangen genomen door de rebellen en geslagen elke keer als zij haar werk voor hen niet goed genoeg had gedaan.
Sinds die dag was zij ernstig incontinent. Dag en nacht stroomde de urine langs haar benen. Haar man verliet haar, omdat hij de stank niet verdragen kon en omdat zij hem toch geen kinderen meer kon geven. Zij overleefde al die jaren door buiten eten bij elkaar te scharrelen. Dit ging zo door totdat zij hoorde over een kliniek waar ze haar konden opereren de Aberdeen Clinic and Fistula Center. Daar werd zij gratis geholpen en voor het eerst ging zij weer droog naar huis.
Een dankbare patiënte. Mercy Ships is een van de organisaties die vrouwen met obstetrische fistels helpt. Aan boord van de operatieschepen van deze organisatie worden gratis kleine operaties verricht die levensveranderend zijn. Toch hebben veel van de patiënten die hier terecht komen al heel lang geleden, zonder dat er iemand naar hen omzag. Had dit leed niet voorkomen kunnen worden? Naarmate ik meer heb gelezen over dit onderwerp, ben ik er dieper van onder de indruk geraakt.
Het is een afschrikwekkend probleem, maar er kan wat aan gedaan worden. Dit zal alleen veel tijd, geld en energie kosten. Dit eindwerk richt zich vooral op de preventieve maatregelen. De resultaten van de literatuurstudie zijn een beschouwing van de omvang van de problematiek, de oorzaken en gevolgen, de mogelijkheden voor herstel en preventie. Waarom komt dit veel vaker voor in ontwikkelingslanden?
Wat is daar de prevalentie? Wat zijn de oorzaken van deze fistels? Wat zijn de fysieke en psychosociale gevolgen voor de vrouw? Wat zijn de herstelmogelijkheden? Hoe kan men preventief te werk gaan? Wat is de rol van de vroedvrouw hierin? Omdat het eindwerk wordt geschreven vanuit verloskundig oogpunt, is het niet de bedoeling om diep in te gaan op geneeskundige interventies die leiden tot het herstel van vaginale fistels.
Wel wordt er een situatieschets gegeven van de problematiek in ontwikkelingslanden, als aanzet om op zoek te gaan naar een oplossing. Bij het zoeken naar MeSH termen 1 m. MeSH, geraadpleegd op 15 februari , Naar gelang de exacte locatie van een vaginale fistel, zijn er verschillende benamingen. De voornaamste oorzaken en gevolgen zijn dezelfde voor de verschillende soorten fistels. VVF-patiënten zijn altijd vrouwen die constant urine lekken.
In het geval van RVF is er sprake van stoelgangincontinentie. Met de specificatie obstetrische vaginale fistels bedoelt men fistels ontstaan als gevolg van perinatale verwikkelingen. Ook een uitgebreid gesprek met Dr. Stephan Vanderputte, die zelf betrokken is bij ontwikkelingswerk en ervaring heeft met VVF, gaf een indruk van de situatie in Afrikaanse landen. Het eindwerk zou echter gericht zijn op preventie en niet in de eerste plaats op herstel, omdat er uit verloskundig oogpunt gekeken moest worden.
Een stage van 3 maanden 9 februari 8 mei in Burkina Faso gaf een kans om van dichterbij te zien hoe het staat met de verloskunde in West-Afrika. Gesprekken met zendelingen en gezondheidswerkers ter plaatse gaven verder inzicht in de mentaliteit van de Burkinabezen. Hieruit werd een situatieschets opgebouwd. Overleg met Mw. Gees en Dr. Vanderputte vond in deze periode steeds per mail plaats.
Zij gaven bijsturing met betrekking tot de vorm en inhoud van het eindwerk. Aanvankelijk was het de bedoeling het eindwerk te baseren op interviews met VVFpatiënten en artsen in het staatsziekenhuis van Ouagadougou. Door recente ontwikkelingen in het ziekenhuis, bleek het onmogelijk hier een periode stage te lopen. Daardoor kwam ik niet persoonlijk in aanraking met VVF.
Het bleek ook moeilijk om contact te leggen met artsen in het ziekenhuis. Van Dingenen wilde voor mij ontmoetingen regelen met twee verschillende artsen die werkzaam zijn in het ziekenhuis. Zij bleken allebei op reis te zijn tijdens mijn stageperiode. Het idee om een voorlichtingsles op te stellen rond het onderwerp van VVF, voor vrouwen in Burkina Faso die zelf slachtoffer zouden kunnen worden van deze complicatie, was al snel van de baan.
Dit omdat er niet genoeg tijd was om voldoende inzicht te verkrijgen in de leefwereld van de Burkinabé. Daarom werd het plan om vanuit een situatieschets, een brochure op te stellen voor vroedvrouwen die geïnteresseerd zijn in ontwikkelingswerk. In deze brochure zou het VVFprobleem worden toegelicht en zou de taak van de vroedvrouw naar voren komen met het oog op een oplossing voor deze problematiek. Lydia Tapsoba, sociologe en coördinator van een afdeling gezondheidsonderzoek van Voisins Mondiaux World Neighbours , verschafte de nodige informatie over de situatie van de plattelandsvrouwen van Burkina Faso.
Hiervoor is een artikel geraadpleegd uit het Tijdschrift Gezondheidsvoorlichting Mercx, Laten we zeggen dat dit eindwerk in een Afrikaans tempo tot stand is gekomen en daar past op tijd beginnen helaas niet bij. Eenmaal aangekomen in Burkina Faso liep niets volgens plan en de beslissing om een brochure te gaan schrijven, is daardoor pas laat genomen. De volgende punten zijn daardoor des te belangrijker geworden.
Het opstellen van een plan, zodat duidelijk is met welk doel en voor wie de brochure wordt geschreven, is wellicht net zo belangrijk. Er werd besloten een brochure te maken voor vroedvrouwen met een interesse voor ontwikkelingswerk. Hierin zou de VVF-problematiek worden toegelicht en zouden richtlijnen ter preventie worden geformuleerd. Met het concretiseren van de doelgroep, werd meteen duidelijk in welke toon er zou worden geschreven.
Het gaat om vroedvrouwen, dus vroedkundig vakjargon mag in de brochure, maar er mag niet vanuit worden gegaan dat zij ook enige kennis hebben van VVF. De brochure zou bij voorkeur op voor- en achterzijde van een A4-formaat passen. VVF is voor de meeste vroedvrouwen in Europa een nieuw onderwerp, aangezien de complicatie in hun omgeving niet voorkomt. Een korte brochure met informatie die prikkelend is om meer te weten te komen over het onderwerp, zou daarom volstaan.
Gerelateerde berichten
Recente reacties